ماه سیگار می کشد
و کوتاهی زندگی
در قیاس مسافتی که من هنوز نپیموده ام
آزار دهنده است.
کنج بسته خیابان
نوازنده
بی هدف
به سیم های خشک بی خیال
زخمه می زند
و ماهی که در تنگ شیشه ای چشم می گشاید
چه فایده اما
به عرض پهناور اقیانوس برسد خواهد مرد
ماه سیگار می کشد
و من در جهت مخالف تو
به دیوار رسیده ام
در این بن بست
طبل صدای بم بی معنی
آسمان،چاه تاریک سرد
و فشرده تمام ایام
معادله گنگ خط خطی
راه آسایش تا ابد مجهول است
«علیرضا میراسدالله»
علیرضا میر اسدالله کارش درسته!
نوشته هاش رو تو چلچراغ دنبال می کنم ...
کتاب شعرشم قشنگه ...